Beangstigend, maar helaas correct, denken we...
'Voor de meeste mensen is de oceaan een groot toilet. De overtuiging is dat huisvuil, rioolwater en plastics zich verspreiden en worden verwijderd. Jammer genoeg wordt niks echt ‘verwijderd’, het wordt simpelweg onophoudelijk gecirculeerd.
De oceanen hebben krachtige pulserende golfstromen, en deze golfstromen houden plastic afval constant in beweging. Als gevolg daarvan reist dit afval in wat ‘gyres’ worden genoemd. De gyre concentreert de rotzooi in gebieden waar stromingen bij elkaar komen. Voorbeeld: één van de grootste van deze bewegingen in de Atlantische Oceaan wordt de centrale gyre genoemd. Deze beweegt op cirkelvormige manier met de wijzers van de klok mee, voortbewogen door de Golfstroom. De centrale gyre verzamelt veel in de noordelijke Sargasso Zee, een plek waar veel vissoorten tot voortplanting komen.
Het aantal plastic partikels dat ronddrijft in de Sargasso Zee wordt geschat op meer dan 3500 deeltjes per vierkante kilometer. Dezelfde verhouding van 3500 deeltjes per vierkante kilometer trof men aan in de wateren voor de zuidelijke kusten van Afrika. Uit dit onderzoek bleek dat sinds 1989 de plastic vervuiling in Zuid-Afrikaanse wateren met 190 procent is toegenomen.
Vogels, schildpadden en vissen zien de piepkleine deeltjes aan voor viseitjes. Vuilniszakken en piepschuimdeeltjes worden regelmatig door zeeschildpadden gegeten. Een schildpad ziet een drijvende vuilniszak aan voor een kwal. Het plastic verstopt de ingewanden van de schildpadden, berooft de dieren van vitale voedingsstoffen en de hongersnood die volgt is oorzaak van onnoemlijk veel schildpadslachtoffers. Van Alle zeven soorten zeeschildpadden in de wereld sterven exemplaren door zowel het inslikken van plastic als het verstrikt raken in plastic. Een dode schildpad die werd gevonden bij Hawaï had meer dan duizend stukjes plastic in zijn maag en ingewanden. En onlangs werd een schildpad door Stephen Nordinger gered uit een rivier in Florida; het beest kon niet meer duiken omdat het piepschuim in zijn lijf ervoor zorgde dat hij continu bleef drijven.
De hoeveelheid plastic pellets die op stranden ligt, is onvoorstelbaar groot. In Nieuw Zeeland lag op één strand meer dan 100.000 pellets per vierkante meter. Het is niet vergezocht om te zeggen dat mensen letterlijk liggen te zonnebaden op plastic stranden. Ik ben met mijn schip midden in de oceaan gestopt en ik trof slippers, lege flessen zonnebrandolie, plastic Colaflessen, vuilniszakken en zelfs grote, drijvende industriële plastic afdekzeilen aan. Overal waar we monsters namen, troffen we ook plastic pellets aan.
Een tijd geleden zag ik, op de bodem van de Middellandse Zee voor de Franse kust, een plek die mij met afgrijzen vervulde. De hele bodem lag bezaait met plastic. Fessen en plastic tassen, zwierend op het ritme van het tij, vervingen zeegras en zeewier. Ik was vooral bedroefd door de aanblik van een visje dat achter een witte plastic zak vandaan schoot en in een gezonken autoband een schuilplaats zocht als reactie op mijn verschijning.
Terwijl ik een andere witte plastic zak opzij schoof, viel mijn oog op iets roods op de bodem. Ik trof een plastic gezicht aan die mij aanstaarde met een grote glimlach en twee enorme plastic oren. Het was het onthoofde hoofd van een Mickey Mouse-pop.
Buiten is de zee van plastic.'
No comments:
Post a Comment